تاثیر مواد پلیمری در تثبیت جاده‌های جنگلی و کاهش تخریب محیط زیست

به‌طور کلی مصالح روسازی عمدتا از بستر رودخانه‌ها یا معادن داخل جنگل برداشت می‌شود که باعث تخریب محیط زیست و تاثیر منفی بر زیستگاه آبزیان و جانوران و از دست رفتن رویشگاه‌ها می‌شود. امروزه استفاده از روش‌های جایگزین برای تثبیت و تامین مصالح مناسب و در عین حال کاهش هزینه اقتصادی و زیست محیطی، به عنوان مسئله‌ای مهم مطرح شده است. در این پژوهش ماده Road Packer Plus به عنوان تیمار برای بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی خاک و به‌عنوان روشی جایگزین به‌منظور کاهش خسارات زیست محیطی، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایش‌های مختلف شامل حدود آتربرگ، تراکم وCBR روی نمونه خاک شاهد و نمونه خاک تیمار شده با درصد پیشنهاد شده سازنده ماده (019/0 %) صورت گرفت. نتایج آزمایش‌ حدود آتربرگ نشان داد، افزودن این ماده به خاک باعث کاهش حد روانی، افزایش حد خمیری و در نهایت کاهش شاخص خمیری خاک می‌شود. نتایج آزمایش تراکم نشان داد افزودن ماده RPP به خاک باعث افزایش حداکثر دانسیته خشک خاک و ثابت ‌ماندن میزان رطوبت بهینه خاک می‌شود و نتایج آزمایش CBR نیز نشان داد این ماده باعث افزایش ظرفیت باربری خاک می‌گردد. البته میزان بهبود در خاک منطقه کمتر از مقدار ادعا شده توسط شرکت سازنده می‌باشد و بنابراین تثبیت خاک مورد نظر با نرخ پیشنهادی ماده RPP تاثیر زیادی در بهبود خصوصیات خاک مورد نظر ندارد.